"ေရာင္နီလာခ်ိန္"

ေနတစ္စင္းရဲ႕ ဒိုင္ယာရီဟာ

ညေနခင္းဆီမွာ အဆံုးသတ္ရတယ္တဲ့

ဖုတ္ဖတ္ခါျပီး ျပန္ရံုအတြက္ဆို

အာသီသေတြကို ေရမေဆးခ်င္ေတာ့ဘူး

ဘဝကိုက ပိုးစုန္းၾကဴးဆန္လြန္းတယ္။။

ခ်စ္သူကို တင္စားဖို႕ဆို

စကားလံုးေတာင္ မြဲတဲ့ေကာင္

ဒါေၾကာင့္ပဲ ...

အျဖဴအမည္းဘာသာနဲ႕ အေရာင္မဲ့ကမၻာမွာ

ကိုယ့္အိပ္မက္ေတြ ကာလာမပါခဲ့ဖူးဘူး။။

ကိုယ္ကလည္း တကယ့္ဂေယာင္ပါ

ေလာင္စာကုန္သြားမွ ရပ္မယ့္ရထားတစ္စင္း

ေဟာ့ဒီ ... စပ္ဖ်င္းဖ်င္းခံစားမႈဟာ

ေသရာပါမယ့္ဒဏ္ရာဆိုရင္

ဒီညမွာ ျမဴေတြမဆိုင္းေစခ်င္ေတာ့ပါဘူးကြယ္။။

အရိုင္းအစိုင္းေတြမ်ားတဲ့ ပင္လယ္မို႕

မာနနဲ႕ေပးဝယ္ရတဲ့အေပ်ာ္ေတြ လႈိင္းလိုထ

တကယ္တမ္းက် ...

ေပးဆပ္ျခင္းနဲ႕ ရြက္လႊင့္တဲ့ေလွေပၚကိုမွ

တေစၦဆိုးေတြ ခိုးခိုးတက္ၾကတယ္

သူတို႕ကိုယ္သူတို႕ အတၱလို႕ ေခၚရမတဲ့။။

ထုပ္ရံု ပိုးရံုအတြက္ပဲဆိုရင္

ဒီဘဝကို အေရာင္မလက္ေစခ်င္ေတာ့ပါဘူး

တစ္ခါတစ္ခါ

သည္းခံျခင္းကို ဖိနပ္လို စီးရတာ 

ရင္ဘတ္ေတြေတာင္ တစစ္စစ္နာတယ္

မိုးမရြာဖို႕ တားရံုနဲ႕ေတာ့

ပင္လယ္ကို တုန္လႈပ္ေစမွာ မဟုတ္ပါဘူးေလ။။

ကိုယ့္သိဂၤါရကို ကိုယ္ရွာေဖြတာပဲကြယ္

မ်က္ရည္နဲ႕သာ လဲရမယ္ဆို

မနက္ျဖန္ဆီကို ခဏေရႊ႕ထားၾကတာေပါ့

လာေဟ့ ... အခ်စ္ေရ 

ဒီေန႕ ကိုယ္တို႕ကမၻာမွာ ေနသာေနတယ္။။

ေလးစားလ်က္
အလင္းသစ္ (၁.၄.၂၀၁၃ _ တနလၤာ)