ကိုသက္တန္႕ခ်ိဳ တဂ္ျပီးေတာ့ ဒုတိယပို႕စ္ အေနနဲ႕ ကိုယ့္ေပါင္ ကိုယ္လွန္ေထာင္းဖို႕ အေၾကာင္း ေပၚလာတာပါ။။ ကိုယ့္အေၾကာင္း လူေတြသိမွာ အားၾကီးေၾကာက္လို႕ မေရးခ်င္ဘူးေလ။။(ဘယ္ေရးခ်င္မလဲ ေရးဖို႕ရာ ေကာင္းကြက္က မရွိသေလာက္ပဲေလ...ဟဲ) ကန္႕လန္႕ကာ ေနာက္မွာပဲ ေပ်ာ္ေနခ်င္တာ။။ ခုေတာ့ တဂ္တဲ့သူက တဂ္လိုက္ျပီ ဆိုေတာ့လည္း ေရးျပီးဗ်ာ။။ ကံ(၅)ပါးမွာ ခုခ်ိန္ထိ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လိုမွ မလံုတာ တစ္ပါးပဲရွိပါတယ္။။ (ဘာလဲဆိုတာေတာ့ ေျပာမျပဘူး..ဟီးးး)။။ ဆိုေတာ့ကာ ကၽြန္ေတာ္ အခုေရးသမွ် အမွန္ေတြ ဆိုတာကိုေတာ့ ၁၀၀% အာမခံပါ၏။။ (မယံုရင္ ပံုျပင္မွတ္...:D) သူမ်ားေတြ ေရးထားတာ လိုက္လိုက္ ဖတ္ၾကည့္ျပီး ပညာေတာ့ ယူထားပါရဲ႕။။ အမွားေတြ ပါခဲ့ရင္ေတာ့ ခြင့္လႊတ္ေတာ္ မူၾကပါကုန္။။ တဂ္လုပ္ေပးတဲ့ မ Angelhlaing ကို ဒီေနရာကေန ေက်းဇူးတင္ပါေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္ပါရေစ။။
ကြန္ကရစ္ခင္းထားတဲ့ ေျမကြက္မွာ ရႊံ႕၊ျမက္ေတြ ကင္းသလို၊ စာေပကိုခ်စ္တတ္တဲ့ ရင္ဘတ္မွာ ရင့္က်က္ျခင္းေတြ လင္းတယ္..။။။။
Saturday, July 30, 2011
Thursday, July 28, 2011
ေဝးလားဆိုေတာ့ မနီးပါ
(၁)
ဘန္ေကာက္ျမိဳ႕ရဲ႕ ညအခ်ိန္က ေရာင္စံုမီးေရာင္မ်ား ေအာက္မွာ သက္ဝင္လႈပ္ရွားေနသည္။။ ဆူညံပူညံ အသံေတြကို မႏွစ္သက္၍ တည္းခိုရာ ဟိုတယ္ေအာက္ထပ္မွာပဲ ေဝယံေက်ာ္ႏွင့္ မ်ိဳးသန္႕တို႕ စားပြဲတစ္လံုး ယူလိုက္သည္။။ အတူပါလာၾက သူမ်ားကေတာ့ လူငယ္မ်ားပီပီ ခုႏွစ္လႊာအကမ်ား ၾကီးစိုးရာ ေရာင္စံုမီးေရာင္မ်ား ေအာက္သို႕ တိုးဝင္ဖို႕ ထြက္ခြာသြားၾကေလျပီ။။ သေဘၤာေပၚက ဆင္းကာစ လက္ဖ်ားမွာ ေငြသီးေနတဲ့ ကာလတစ္ခုမို႕ လုပ္တိုင္းျဖစ္ေနၾကသည္ မဟုတ္လား။။။
Wednesday, July 27, 2011
Sunday, July 24, 2011
ေႏွာင္းေနာင္တ
(၁)
"အကို႕ကို ျမင္ဖူးခ်င္လိုက္တာ အကိုရယ္..။။"
ရွင္ေႏွာင္းရဲ႕ နင့္နင့္နဲနဲ ညည္းတြားလိုက္တဲ့ အသံတိုးတိုးေလးမွာ ေက်ာ္ၾကီး တုန္ခနဲ ျဖစ္သြားသည္။။ ေယာင္ျပီး စမ္းလိုက္မိတဲ့ သူ႕မ်က္ႏွာျပင္က ၾကည့္ေပ်ာ္ ရႈေပ်ာ္ အေနအထားမွာပင္ ရွိမေနခဲ့။။ မွန္ထဲမွာ ျပန္ၾကည့္မိတိုင္း ဝမ္းနည္း အားငယ္ရတဲ့ သူ႕ရုပ္ရည္ အတြက္ ေက်ာ္ၾကီး အေတာ္ကို စိတ္ပ်က္မိေနတာေလ။။ ႏွဖူးျပင္ ေျပာင္ေျပာင္ရဲ႕ အထက္မွာ ခပ္ပါးပါး ဆံပင္ေတြက အေရာင္မြဲမြဲႏွင့္ လိမ္ေကာက္ေကာက္မ်ား။။ ခပ္ထူထူ ႏႈတ္ခမ္းေတြ အေပၚမွာက သိန္းငွက္ ႏႈတ္သီးလို ႏွာေခါင္းပံုက ခၽြန္မေနပဲ ခပ္ေဖာင္းေဖာင္းႏွင့္ ေလးေထာင့္ဆန္ဆန္ မ်က္ႏွာမွာ ဘယ္လိုမွ အထာမက်စြာ ၾကည့္ရဆိုးလြန္းေနသည္။။ အရပ္က ခပ္ျပတ္ျပတ္၊ ခါးကလည္း အနည္းငယ္ ကိုင္းေနသည္။။ စိတ္ပ်က္ဖြယ္ သူ႕ရုပ္သြင္ကို အေတြးနဲ႕ ျမင္ေယာင္မိေတာ့ သက္ျပင္းကို ခ်လိုက္ရင္း ေက်ာ္ၾကီးက ရွင္ေႏွာင္းရဲ႕ လက္ကို ခပ္တင္းတင္းေလး ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။။
Saturday, July 16, 2011
ႏွစ္ကိုယ္တူ ရည္မွန္းၾကသည္ ဆိုရာဝယ္...
(၁)
"မမ..ေက်ာ့္ကို ခ်စ္ရဲ႕သားနဲ႕ ဘာလို႕ ဟန္ေဆာင္ ေနရတာလဲဟင္။။ မမ ဘာျဖစ္လို႕ ကိုယ့္ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ အစစ္အမွန္ကို ရင္မဆိုင္ရဲတာလဲ။။ ဘာလို႕ ဝန္မခံ ရဲရတာလဲ မမရယ္။။"
အားမလို အားမရ မခ်င့္မရဲစကားကို အံၾကိတ္ရင္း ေက်ာ္ဗညား ေျပာလိုက္မိသည္။။ ပတ္ဝန္းက်င္က လူမျပတ္ေပမယ့္ တိတ္ဆိတ္လို႕ေန၏။။ ႏွစ္ဦးသား၏ သက္ျပင္းခ်သံက တိတ္ဆိတ္မႈထဲမွ က်ယ္ေလာင္ေသာ ျမည္ဟီးသံတစ္ခုလို ျဖစ္ေနသည္။။ ပန္းျခံအတြင္းမွ တျခားေသာ စံုတြဲမ်ားဆီ မ်က္လံုးအၾကည့္ေတြ ေရာက္ေတာ့ ေက်ာ္ဗညား ကိုယ့္အျဖစ္ကိုကိုယ္ အေတာ္ေလး ခံျပင္းမိသည္။။ ဘယ္ကိုသြားသြား အတူတူ၊ ဘာပဲလုပ္လုပ္ တိုင္ပင္ခဲ့ေပမယ့္ မမက ခုထိကို အေျဖမေပးခဲ့ေသး။။ ခ်စ္ခြင့္ပန္ခဲ့တာပင္ တစ္ႏွစ္ျပည့္ေတာ့မည္ေလ။။ သိပ္ခ်စ္ရတဲ့ မမကို ခ်စ္သူအျဖစ္ တရားဝင္ လက္တြဲခြင့္ ဆိုတာကလည္း ေက်ာ္ဗညား ရင္ထဲက အသည္းအသန္ ေတာင္းဆိုေနတဲ့ ဆႏၵတစ္ခုျဖစ္သည္။။ ခဏၾကာေတာ့ မမက သက္ျပင္းရွည္ တစ္ခုကို ခ်ရင္း
"ေက်ာ္ရယ္.. အခုလိုေနေတာ့ေရာ ဘာျဖစ္လို႕လဲ။။ အတူတူပဲကို။။"
Sunday, July 10, 2011
ေဘာလံုးပြဲ
(၁)
မိုးတစိမ့္စိမ့္ ေအးေနသျဖင့္ အျပင္မသြားေတာ့ပဲ အခန္းထဲမွာပဲ ေကြးေနလိုက္သည္။။ ရာသီဥတု အရမ္းပူ ေနရာကေန မိုးရြာလာ၍ ေနလို႕ထိုင္လို႕ အလြန္ေကာင္းေန၏။။ တစ္ေယာက္တည္း သီခ်င္းနားေထာင္ရင္း ေကာ္ဖီပူပူေလးကို တစိမ့္စိမ့္ေသာက္ျပီး အေတြးနယ္ခ်ဲ့ေနမိသည္။။ ခဏေနေတာ့ ခံတြင္းက ခ်ဥ္လာ၏။။ ေဆးလိပ္ဗူးထဲမွ ေဆးလိပ္ကိုထုတ္ျပီး မီးျခစ္ကိုဆြဲကာ ေဆးလိပ္ေသာက္ရန္ ေနရာသို႕ ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။။
"ေဟ့ေယာင္ ကိုမင္း။။ ဒီည ဂ်ာမနီနဲ႕ ဂ်ပန္ပြဲရွိတယ္ေနာ္။။ မင္းဘယ္ဘက္က အားေပးမွာလဲ။။"
အေပၚထပ္ ေလွကားမွ ဆင္းလာရင္း လွမ္းေမးလိုက္ေသာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ကိုႏိုင္ရဲ႕ စကားေၾကာင့္ အသာျပံဳးလိုက္ရင္း
"ဂ်ပန္ပဲ အားေပးမွာ ေပါ့ကြ။။ ငါတို႕ျမန္မာ အသင္းသာ တက္လာ ႏိုင္ရင္ေတာ့ ျမန္မာမွ ျမန္မာပဲ။။ မတက္လာ ႏိုင္ေတာ့လည္း အာရွသားခ်င္းပဲ အားေပးရမွာေပါ့။။ ဟုတ္တယ္မလား။။"
Subscribe to:
Posts (Atom)