ျပက္လံုးကိုအဆံုးသတ္တဲ့ ဒီမနက္

မငိုပါနဲ႕ေတာ့..အေမ

လူတကာရဲ႕မ်က္လံုးမွာ ျပက္လံုးအေနနဲ႕

"က"ခဲ့ရတဲ့ညေတြအတြက္

ဒီမနက္မွာေတာ့ သူတို႕အသက္ေတြနဲ႕

ျပည္သူ႕မ်က္ရည္တခ်ိဳ႕ကို

ယို႕ယို႕ေလး သုတ္ေပးသြားခဲ့တာပါ

ဘယ္သူေတြမွ သိစရာမလိုပါဘူးအေမ။။

မီး..မီးတဲ့

ခပ္ၾကီးၾကီးအသံတစ္ခုက လႈပ္ႏႈိးတယ္

မိုးေတာင္မလင္းေသးတဲ့ ဒီဇင္ဘာမနက္ခင္းေပမယ့္

ဟင့္အင္းလို႕..ျငင္းမယ့္ထဲမွာမပါတဲ့သူေတြမို႕

ကိုယ့္အသက္ေတာင္ မငဲ့ကြက္ပဲ

မီးအနားကိုကပ္ အစြမ္းကုန္ျငွိမ္းသတ္ခဲ့တယ္

ေနစမ္းပါကြယ္..ေျပာခ်င္ရာေျပာၾကပါေစ။။

ဝုန္းဆိုတဲ့အသံၾကီးေၾကာင့္ စိုးရိမ္စိတ္ေတြၾကီးခဲ့ၾက

ဒီမီးကို ႏိုင္မွႏိုင္ပါ့မလားဆိုတဲ့အေတြးနဲ႕

ဒဏ္ရာရေနတဲ့သူကေတာင္ မီးသတ္ပိုက္ကိုမလႊတ္ခဲ့ၾကဘူး

တာဝန္ေက်သူတခ်ိဳ႕ကေတာ့ သူရဲေကာင္းပီသစြာ

အသက္ကိုစြန္႕ျပသြားခဲ့ၾကျပီ

ေနပါေစ.. ဒါေတြလည္းဘယ္သူမွသိဖို႕မလိုဘူး။။

"မီးျငိမ္းျပီလား၊မိုးလင္းျပီလားတဲ့"

ခဏေလးလည္လာတဲ့ သတိမွာေတာင္

သူ႕အသိထဲ စိုးရိမ္စိတ္ၾကီး..စြဲေနခဲ့

ကဲ... ဘယ္သူေတြက ဘာျပက္လံုးေတြ ေရးစပ္ၾကဦးမလဲ

သူ႕တစ္ဝက္ေတာင္ မေပးဆပ္ရဲပဲနဲ႕

အဲဒီျပက္လံုးေတြကို ရယ္ရဲၾကသတဲ့လား

ထားပါေတာ့ေလ.. ဒါလည္းေျပာမေနေတာ့ပါဘူး။။

ဒီဇင္ဘာရဲ႕ေနာက္ဆံုးရက္ေတြထဲ

တစိမ့္စိမ့္ေအးစက္ေနတဲ့ ရန္ကုန္ေဆာင္းမနက္မွာ

အလွ်ံတညီးညီး မီးေတာက္ေတြေအာက္

မရြံ႕မေၾကာက္တိုးဝင္ရင္း.. ေပးဆပ္

ျပည္သူေတြရဲ႕မ်က္ရည္မ်ားအတြက္

သူတို႕ရဲ႕ ခႏၶာ၊အသက္နဲ႕

အလဲအထပ္ျပဳျပခဲ့တယ္

ကဲ.. အမ်ားအက်ိဳးအတြက္ အသက္စြန္႕တာ

သူရဲေကာင္းလို႕ မမည္ေပဘူးလား..

အေဝးမွာေန အေဝမတည့္၊ စားခြက္မေပ်ာက္ဖို႕

သူမ်ားေျခေထာက္ကိုဖက္ရင္း၊ တုိင္းျပည္မ်က္ႏွာကိုဖ်က္

ကိုယ့္အတြက္ပဲကိုယ္ၾကည့္တတ္တဲ့ ေလလံုးထြားထြား

ဟို..လူ႕ငႏြားေတြကေတာ့ ေျပာခ်င္ရာေျပာၾကပါေစေလ။။။

((29/12/2011)ေန႕ ရန္ကုန္က ေမတၱာမြန္ဂိုေထာင္မ်ား မီးေလာင္မႈမွာ  မီးသတ္သမားေတြ ဆံုးပါးသြားတာနဲ ့ ပါတ္သတ္ၿပီး ..ေသတာေတာင္ နဲေသးတယ္၊ မ်ားမ်ားေသရင္  ပိုေကာင္းတယ္လို႕ေၿပာခဲ့ၾကတဲ ့ ႏြားထက္ ဥာဏ္ရည္ နိမ့္သူမ်ားေၾကာင့္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရင္း  က်ဆံုးသြားသူ ရဲေဘာ္မ်ားအတြက္ ေလးစားစြာ ဦးညြတ္ရင္း ဂုဏ္ျပဳေရးစပ္ပါသည္။။။ဓာတ္ပံုကို 7day new journal မွရယူပါသည္။။)

ေလးစားလ်က္

အလင္းသစ္