ေတြ႕ရဲ႕လား အခ်စ္ေရ...
ဟိုးးးမွာ အိုဇုန္းလႊာ မေပါက္ခင္
လူ႕ႏႈတ္ခမ္းက အျပံဳးေတြေပ်ာက္ခဲ့ရျပီ။။
အသိဥာဏ္ေတြ ေရာင္နီမလာေသးလို႕
သုညကို အခြံခြာၾကတာ
ခြင့္လႊတ္လိုက္ပါ အခ်စ္ရယ္...
ငါတို႕ေတြ "စာ" တတ္ေနျပီပဲ။။
မိုးေရကိုယ္တိုင္က အက္စစ္ျဖစ္သြားတဲ့ေနာက္
အမွန္တရားတစ္ခ်ိဳ႕လည္း
သဒၵါမပိုေပမယ့္ နားဝင္မခ်ိဳေတာ့ဘူးအခ်စ္ရယ္
သူတို႕ေတြ...
ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္သည္ မစၥတာမႈိင္းေနာက္
ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္သြားၾကျပီ
ဆရာၾကီးဦးလြန္းေတာ့ ဘဝျခားကေန
ရင္ထုျပီး ရယ္ေနေလမလား။။
ဓူဝံၾကယ္ကိုၾကည့္ျပီး ေတာင္အရပ္ဆီသြားၾကမယ္
ဝံပုေလြေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့ သိုးတစ္ခ်ိဳ႕က ရယ္ၾကမွာေပါ့
အခ်စ္ေရ...ေဟာဒီကမၻာမွာ Compass ေတြပ်က္ေနျပီကြဲ႕
သံလိုက္ေတြ သံေနာက္လိုက္မွေတာ့
ကဲ..ငါတို႕လည္း
မိုက္မဲမႈတစ္စကို ျမည္းစမ္းၾကည့္ၾကစို႕။။
ဘာလို႕ေနာက္ျပန္လွည့္ခ်င္တာလဲ အခ်စ္ရယ္
နင့္မ်က္ဝန္းကအျပံဳးနဲ႕၊ ငါ့ႏွလံုးသားကိုခ်ည္ထားမယ္
ဘာမွမေျပာပဲလည္း၊ နားလည္ရဲရမွာေပါ့
ငါတို႕ေနတဲ့ေခတ္ကိုက ခါးခဲ့ျပီပဲေလ။။
အင္းလ်ားလမ္းေတြ၊ပုဂံလမ္းေတြ လြမ္းမေနပါနဲ႕ေတာ့
ကဲ..ကဲ..မ်က္မွန္အနက္ကိုတပ္
ဟိုးမွာေနထြက္လာျပီ အိပ္ၾကစို႕။။
ေလးစားလ်က္
အလင္းသစ္
တစ္ခ်ိဳ႕ အသံုးအနွဳန္းေတြ လိုက္မမွီဘူး..
ReplyDeleteကိုယ္ပဲ ညံ႕လို႕ ၿဖစ္မွာပါ.... :):)
ကဗ်ာေလး ခံစားအားေပးလွ်က္ပါလို႕...
အလင္းေရ ကဗ်ာေကာင္းေလးပဲ
ReplyDeleteလာေရာက္ခံစားသြားပါတယ္ေနာ္
ခါးတဲ့ေခတ္ႀကီးထဲေရာက္လာမွေတာ့ခ်ိဳၿမိန္တဲ့အတိတ္ကို
ReplyDeleteလြမ္းေမာတမ္းတေနလို႔မရေတာ့ဘူးေပါ့ေနာ္။
ကဗ်ာေလးကေခတ္နဲ႔အၿပိဳင္ႏႊဲေနတာပါလား အလင္းသစ္ေရ။
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။
ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္
မိုက္တယ္ဗ်။ ဆန္႕က်င္ဘက္ေတြေပးရင္း ဆန္႕က်င္ဘက္ေခတ္ထဲကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို ပို႕လိုက္တာ။ စာသားက ထိတယ္။ ေနထြက္မွ အိပ္ရမယ္တဲ့လား။ မ်က္မွန္နက္ႀကီးတပ္ၿပီးေတာ့ေလ။ စကားမစပ္- တခ်ဳိ႕မွာ စလံုးသတ္မပါပါဘူးခင္ဗ်ာ။ အလင္းသစ္က မလြမ္းနဲ႕ဆိုေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကေတာ့ တစ္ခါတစ္ခါ အင္းလ်ားလမ္းကိုေတာ့ လြမ္းတယ္ဗ်ာ.။ ဟိုတုန္းက ေဘာ္ဒါေတြနဲ႕ သီခ်င္းဆိုခဲ့တဲ့ေနရာေတြေပါ့။ ခုေတာ့မရႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ေခတ္ကိုက အလင္းသစ္ေျပာသလို ခါးေနၿပီကိုး။ ခ်ဳိတဲ့ေခတ္တစ္ေခတ္ကို လြမ္းေနဆဲ.......။
ReplyDeleteအားေပးလွ်က္ပါအစ္ကိုေရ ေကာင္းလိုက္တာ ဟိုးမွာ နင့္အျပံဳးေတြေပ်ာက္ကုန္ၿပီ ခံစားခ်က္ခ်င္းထပ္တူ
ReplyDeleteေလးစာလွ်က္ ခင္မင္စြာ(လြမ္း)
အသံုးအႏႈန္းေတြလွတယ္ အဓိပၸါယ္ေလးနက္တယ္... ကဗ်ာေကာင္းေလးတစ္ပုဒ္ကို လာဖတ္သြားတယ္...။ ခါးတဲ႔ေခတ္ေလး ခ်ိဳလာမယ့္တစ္ေန႔ေတာ့ရွိမွာပါ...။
ReplyDeleteခ်စ္သူမရွိခဲ႔ေပမယ္႔လဲ အင္းလ်ားလမ္းေတြ၊ပုဂံလမ္းေတြ ေက်ာင္းလမ္းေတြကုိ လြမ္းမိပါတယ္ဗ်ာ
ReplyDeleteအင္း... ေလးနက္တဲ့ အဓိပၸာယ္ရွိတယ္ ဆိုတာေတာ့ သိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆိုလိုရင္းကို မျမင္ဘူး.. (ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ညံ့တာ ၀န္ခံသြားတာ :P)
ReplyDeleteနင့္မ်က္ဝန္းကအျပံဳးနဲ႕၊ ငါ့ႏွလံုးသားကိုခ်ည္ထားမယ္
ReplyDeleteဘာမွမေျပာပဲလည္း၊ နားလည္ရဲရမွာေပါ့
ငါတို႕ေနတဲ့ေခတ္ကိုက ခါးခဲ့ျပီပဲေလ။
အဲဒီစာသားေလးၾကိဳက္တယ္အကိုေရ
ကဗ်ာေလးအားေပးသြားတယ္။
တစ္ေၾကာင္းခ်င္း တစ္စုခ်င္းစီမွာ အဓိပၸါယ္ေတြက တစိမ့္စိမ့္ေတြးေနစရာပဲ။
ReplyDeleteဖြဲ႔စည္းထားပံုေလး လွ တယ္။
မ်က္မွန္အမဲတပ္အိပ္လိုက္မိတာ က်ိဴးသြာလို႕ေအ း)
ReplyDeleteတစ္လံုးခ်င္းစီကိုေသခ်ာခံစားဖတ္သြားတယ္
အင္မတန္ေသသပ္အဓိပါယ္ရွိေနတယ္
အမ
မဒိုးကန္
ကဗ်ာေလးက ဖတ္လို ့ေကာင္းလိုက္တာ... ကိုယ္ေတြကိုယ္တိုင္က ဒီေခာတ္ထဲမွာ ရွင္သန္ေမြးဖြားလာမိလ်က္သားျဖစ္ေနေတာ့ ဘယ္တတ္ႏိုင္မွာလဲ... ကိုယ္ေတြကံေပါ့ေလ... ကဗ်ာေလး ခံစားအားေပးသြားပါတယ္ညီ....
ReplyDeleteကဗ်ာ ေကာင္းတယ္ ကိုအလင္းသစ္ေရ.. ဟုတ္တယ္.. တကယ္႔ကို ေခတ္ၾကီးက ခါးေနျပီဗ်...
ReplyDelete