စိန္႕ပီတာစဘတ္ျမိဳ႕ (သို႕) လီနင္ဂရက္ျမိဳ႕သို႕ အလည္တစ္ေခါက္ - (၁)

"ျမန္မာမွန္ ပုဂံေရာက္ဖူးမွ" ဟူ၍ဆိုရိုးရွိသည္ႏွင့္အညီ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားအားလံုး ပုဂံျမိဳ႕ကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးစြာ တန္ဖိုးထားခဲ့ၾကသည္။။ ထို႕အတူပင္ ရုရွားႏိုင္ငံတြင္လည္း  စိန္႕ပီတာစဘတ္ျမိဳ႕ကို ေရာက္ျပီးမွသာ ရုရွားႏိုင္ငံသို႕ ေရာက္ခဲ့သည္ဟု ဆိုႏိုင္ေၾကာင္း လူေျပာ၊သူေျပာျဖင့္ မွတ္သားရဖူး၏။။ ထို႕ေၾကာင့္ပင္ စိန္႕ပီတာစဘတ္ျမိဳ႕ဆီသို႕ အလည္သြားေရာက္ရန္ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ဆႏၵျပင္းျပခဲ့ရသည္။။ အေၾကာင္းမတိုက္ဆိုင္သျဖင့္ အရင္ႏွစ္မ်ားက မသြားျဖစ္ခဲ့။။ ယခုႏွစ္ေႏြရာသီ ေက်ာင္းပိတ္ရက္တြင္ေတာ့ မျဖစ္မေနကို သြားေရာက္ခဲ့သည္။။ မသြား၍လည္း မျဖစ္ေတာ့။။ စိန္႕ပီတာစဘတ္ျမိဳ႕ ေရေၾကာင္း တကၠသိုလ္တြင္ တက္ေရာက္ေနသည့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက သင္တန္းျပီးဆံုးျပီမို႕ ျပန္ၾကေပေတာ့မည္။။ သူတို႕ျပန္သြားျပီးမွ အလည္သြားခဲ့လွ်င္ စားေရး၊ ေနေရး၊ လိုက္ပို႕ေပးမည့္သူမရွိသည့္ အေရးမ်ားျဖင့္ အခက္ၾကံဳရေပလိမ့္မည္ေလ။။ ထို႕ေၾကာင့္ပင္ သူငယ္ခ်င္း(၃)ေယာက္ ဇြန္လ (၁၈)ရက္ေန႕တြင္ ရထားလက္မွတ္ ျဖတ္ရန္ဘူတာဆီသို႕ ထြက္ခဲ့ၾက၏။။

ခရီးသြားရန္ျပင္တိုင္း အဆင္မေျပတတ္သည့္ ကၽြန္ေတာ့္ ဇာတာအရ ေမာ္စကိုမွ စိန္႕ပီတာစဘတ္သို႕ သြားမည့္ ရထားမ်ားတြင္ (၁၉)ရက္ေန႕ ညေန(၃)နာရီ ရထားအတြက္ လက္မွတ္တစ္ေစာင္မွလြဲ၍ (၂၀)ရက္ေန႕အထိ လက္မွတ္မရႏိုင္ေတာ့ဟု သိရ၏။။ စိန္႕ပီတာစဘတ္ျမိဳ႕တြင္ ႏွစ္စဥ္ၾကံဳေတြ႕ရသည့္ "အျဖဴေရာင္ညမ်ား" ဖြင့္ပြဲကို (၂၃)ရက္ေန႕တြင္ က်င္းပမည္ျဖစ္သျဖင့္ ခရီးသြားမ်ား မ်ားျပားလြန္းေနျခင္း ျဖစ္သည္။။ ထို႕ေၾကာင့္ပင္ တစ္ေယာက္က (၁၉)ရက္ေန႕သြားႏွင့္ျပီး ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ေနာက္တစ္ေယာက္က (၂၂)ရက္ေန႕ မနက္တစ္နာရီ ရထားျဖင့္ ေမာ္စကိုျမိဳ႕မွ စိန္႕ပီတာစဘတ္ျမိဳ႕ဆီသို႕ "အျဖဴေရာင္ညမ်ား" အမွီခရီးႏွင္ခဲ့ၾကေတာ့သည္။။

ေမာ္စကို-စိန္႕ပီတာစဘတ္ေျပးဆြဲသည့္ ရထားမ်ား

(၂၂)ရက္ေန႕ မနက္ ၉ နာရီခြဲအခ်ိန္တြင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သိပ္ေရာက္ဖူးခ်င္သည့္ စိန္႕ပီတာစဘတ္ျမိဳ႕ ဆီသို႕ေရာက္ရွိခဲ့ေတာ့သည္။။ လာၾကိဳသည့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ စကားတေျပာေျပာျဖင့္ ေျမေအာက္ ရထားတစ္တန္၊ ကားရထား တစ္တန္ထပ္စီးျပီး ကြန္းခိုရာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၏ ေက်ာင္းသားေဆာင္ဆီသို႕ ေရာက္ရွိခဲ့၏။။

ရက္သတၱ ႏွစ္ပတ္ခန္႕ ကြန္းခိုခဲ့သည့္ အေဆာင္

ေရာက္ေရာက္ျခင္း ေရမိုးခ်ိဳး ထမင္းစားေသာက္ျပီး တစ္ေရးအိပ္လိုက္သည္။။ ညေနေစာင္းေတာ့ ေဝးေဝးမသြားခ်င္ေသးသျဖင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္အတူ သိပ္မေဝးလွသည့္ ေရပန္းဥယ်ာဥ္ရွိသည့္ ပန္းျခံဆီ ထြက္လာခဲ့လိုက္ၾက၏။။

ပန္းျခံအေရွ႕ရွိ လီနင္ရုပ္တု

(စိန္႕ပီတာစဘတ္ျမိဳ႕ကို လီနင္ဂရက္ျမိဳ႕ဟုလည္း ေခၚခဲ့ၾကေသးသည္။။)

ေနသာေနေပမယ့္ ရာသီဥတုက စိမ့္စိမ့္ေလးေအးေနသည္မို႕ ေရပန္းမ်ားမွ ေရမႈန္မ်ားၾကား ရာသီဥတုက ကၽြန္ေတာ္တို႕အၾကိဳက္ ျဖစ္သြားခဲ့သည္။။။ 

လက္ဆမ်ားသြားလို႕ ဇက္က်ိဳးသြားသည့္ သူ႕ဘဝ :P :P

ထိုေရပန္းေတြ အနီးမွာ အျမည္းအစံုအလင္ျဖင့္ အျပင္မွာမေတြ႕တာ ၾကာျပီျဖစ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား စုကာ ေရပန္းမ်ားႏွင့္ အျပိဳင္ ေလပန္းခဲ့ၾကျပီး ည ၁၁ နာရီခြဲခန္႕တြင္ အေဆာင္သို႕ ျပန္ခဲ့ၾကေတာ့သည္။။ (စိန္႕ပီတာစဘတ္ျမိဳ႕တြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေရာက္သည့္ေန႕မွ ျပန္သည့္ေန႕အထိ မိုးလံုးဝမခ်ဳပ္ခဲ့ပါ။။ ၂၄ နာရီပတ္လံုး အလင္းေရာင္ ရွိေန၏။။ ထို႕ေၾကာင့္ပင္ အျဖဴေရာင္ညမ်ားဟု ေခၚၾကပါ၏။။ )

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

ေနာက္တစ္ေန႕မွာေတာ့ မနက္ေစာေစာထျပီး နာမည္ေက်ာ္ ညက္ဘာျမစ္ကမ္းဘက္သို႕ ထြက္ခဲ့ၾကသည္။။ ညက္ဘာျမစ္ေဘးမွ ခရက္ပို႕ခ်္ (ျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ား အေခၚ ယုန္ကၽြန္း)ဆီ အရင္ဝင္ျဖစ္၏။။ ၄င္းေနာက္ ရုရွားႏိုင္ငံတြင္ အၾကီးဆံုးျဖစ္သည့္ အယ္ရ္မီတက္ရွ္ျပတိုက္ၾကီး (Эрмитаж - hermitagemuseum) သို႕ ဝင္ေရာက္ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။။

ဒီအရုပ္ေလးအစြဲျပဳျပီး ယုန္ကၽြန္းဟုေခၚၾကသည္.. :P :P

ယုန္ကၽြန္းအတြင္း

ယုန္ကၽြန္းအျပင္မွ စစ္သမိုင္းျပတိုက္

စိန္႕ပီတာစဘတ္ျမိဳ႕ရွိ နာမည္ေက်ာ္ ညက္ဘာျမစ္

ဒီလိုဘုတ္ေတြစီးျပီး ျမစ္ေၾကာင္းတစ္ေလ်ာက္ ျမိဳ႕တစ္ပတ္ ပတ္စီးလို႕လည္းရသဗ်

ညက္ဘာျမစ္ေပၚက ရြက္ေလွစားေသာက္ဆိုင္

အျဖဴေရာင္ညမ်ား ပြဲေတာ္ဖြင့္ပြဲအတြက္ျပင္ဆင္ထားသည့္ စင္တစ္ခု

Hermitagemuseum အဝင္ေပါက္

Hermitagemuseum သည္ အထပ္သံုးထပ္ပါရွိသည့္ အေဆာင္မ်ားျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားျပီး အခန္းေပါင္း ေထာင္ခ်ီရွိသည့္ ျပတိုက္ၾကီးျဖစ္သည္။။ ၄င္းျပတိုက္ၾကီးအတြင္းရွိ ပန္းခ်ီးကားခ်ပ္မ်ား၊ အရုပ္မ်ား၊ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းမ်ားအား တစ္မ်ိဳးလွ်င္ (၃)မိနစ္ ၾကည့္ပါက ျပတိုက္ၾကီးတစ္ခုလံုးရွိ ပစၥည္းမ်ားအကုန္ၾကည့္ရန္ အခ်ိန္ (၁၅) ႏွစ္လိုအပ္သည္ဟု သိရ၏။။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကေတာ့ ေခါင္းတစ္ခ်က္လွည့္ တစ္ခန္းႏႈန္းျဖင့္ တစ္ေန႕တည္း အျပတ္ၾကည့္ပစ္ ခဲ့လိုက္သည္။။ :P :P :P ႏိုင္ငံေပါင္းစံုမွ ေရွးေဟာင္းပစၥည္း ျပခန္းမ်ားလည္း ပါဝင္ျပီး ျမန္မာျပခန္းတြင္ ရွင္သီဝလိ ရဟႏၱာကိုယ္ေတာ္ ပံုေတာ္မ်ား ဗုဒၶဆင္းတုေတာ္မ်ား ျပသထားသည္။။

အီတလီျပခန္းမွ ေရွးစစ္ဝတ္စံုမ်ား (ၾကိဳက္လို႕ မွတ္မိေနတာ)

ဒီပံုေတြအျပင္ ဒိထက္လွတဲ့ ပံုေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိပါေသးတယ္။။ ခက္တာက ပံုေတြေရွ႕မွာ ရုပ္ဆိုးဆိုး ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ မတ္တပ္ရပ္ရပ္ေနလို႕ မတင္ေပးေတာ့ပါဘူး။။ ျပတိုက္ၾကီးထဲက ထြက္ျပီး အျပန္မွာ ျမိဳ႕လယ္ကို နည္းနည္းပတ္ၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။။ အရမ္းလွပါတယ္။။ ခက္တာက ေနာက္ခံလွလွေလးေတြ႕တာနဲ႕ ေျပးေျပးျပီး မတ္တပ္ရပ္တဲ့ေကာင္ေလးေၾကာင့္ တင္မေပးေတာ့ပါဘူး၊။ :D

သူမ်ားေတြလို ကင္းဗတ္စေပၚတင္ျပီး ေဆးေကာင္းေကာင္းနဲ႕ ဆြဲတာမဟုတ္ပဲ ပံုမွာျမင္ရတဲ့အတိုင္း ဆြဲေနတာေတြ႕လို႕ ရိုက္လာတာ။။။

ဒါကေတာ့ သူဆြဲေနတဲ့ တကယ့္အျပင္က ပံုပါ။။

အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ လိုက္ပို႕တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြေရာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ပါ ေျခကုန္ သြားသလို ေျခေထာက္ေတြ မသယ္ႏိုင္ေအာင္ထိျဖစ္လာလို႕ အေဆာင္ကိုျပန္ျပီး တစ္ျဖတ္နားၾကပါတယ္။။ ည(၁၁)နာရီထိုးရင္ (၂)နာရီခြဲမွာလုပ္မယ့္ "အျဖဴေရာင္ညမ်ား" ပြဲေတာ္ဖြင့္ပြဲကို သြားၾကဦးမွာမို႕ေလ။။။ 

ေနာက္ေန႕မွ က်န္တာေတြ ထပ္တင္ေပးပါေတာ့မည္။။ ရက္သတၱ ႏွစ္ပတ္ခန္႕ၾကာခဲ့သည္မို႕ တစ္ပုဒ္တည္းျဖင့္ မကုန္ပါသျဖင့္ အပိုင္း(၂) ေမွ်ာ္ပါရန္... :P :P

ေလးစားလ်က္

အလင္းသစ္