ၾကြေရာက္လာေသာစာခ်စ္သူမ်ားစိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္း၊ကိုယ္၏က်န္းမာျခင္းမ်ားနဲ႕ျပည့္စံုၾကပါေစ....

Monday, April 4, 2011

ကၽြန္ေတာ္လည္းလူပါ





"ဘဝသံသရာဒီခရီးမနီးလွပါလားအေမ။။သြားသာသြားေနရတယ္၊သားခံႏိုင္ရည္ေတြ

နည္းလြန္းလွပါျပီ။။။ေရာက္ေနတဲ့ဘဝတစ္ခုကေနအေမလွမ္းျမင္လွည့္ပါဦးေတာ့။။။"


ေမာင္ဦးတစ္ေယာက္ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မႈကိုအံတုဖို႕ေရတစ္ခြက္ကိုခပ္ယူလိုက္ရင္း
ကကြယ္လြန္သြားျပီျဖစ္ေသာအေမ့ကိုသတိရလိုက္မိသည္။။။အေမေပးခဲ့ေသာ
ေက်ာ္ေက်ာ္ဦးဆိုေသာသူ႕နာမည္၊ဘယ္ေနရာမွာမွမေက်ာ္ႏိုင္၊မဦးႏိုင္ေသာအျဖစ္
ႏွင့္သူ႕ဘဝပံုရိပ္မ်ားမ်က္လံုးကိုသာစံုမွိတ္ထားလိုက္မိေတာ့သည္။။။ေရတစ္ခြက္ကိုတ
ဂြပ္ဂြပ္ျမည္ေအာင္သူေသာက္လိုက္ျပီးတဲေလး၏ေလကြယ္ရာေထာင့္ဘက္မွာေခြေခြ
ေလးသြားအိပ္ေနလိုက္ေတာ့သည္။။။တစ္ေနကုန္ဘာမွမစားရေသးေသာဝမ္းဗိုက္က

သူ၏အိပ္စက္ျခင္းကိုတားဆီးေနျပန္ေလျပီ။။ေမာင္ဦးမ်က္ရည္ေတြေတြေတြက်ရင္း
အေမေရဟုသာတမ္းတလို္က္မိေတာ့၏။သူလူမွန္းသိတတ္စတည္းကအေမႏွင့္သား

အမိႏွစ္ေယာက္ၾကံဳရာေနရာမွာအဆင္ေျပသလိုေနလာခဲ့ၾကတာျဖစ္သည္။အေဖ့အ
ေၾကာင္းကိုသူမသိ၊အေမကလည္းေျပာမျပခဲ့။အမႈိက္ပံုမ်ားမွတန္ဖိုးရွိေသာအမႈိက္မ်ား
ကိုေကာက္ယူျပီးျပန္လည္ေရာင္းခ်လိုက္၊ေတာင္းရမ္းလိုက္ျဖင့္သူ႕အသက္ကိုအေမ
ဆက္ေပးခဲ့တာျဖစ္သည္။။။အခုဆိုေမာင္ဦးပင္၉ ႏွစ္အရြယ္သို႕ေရာက္ရွိေနေလျပီ။။။





သူ႕ဘာသာသိတာေတာ့မဟုတ္အေမမဆံုးခင္ကေျပာခဲ့သျဖင့္သူသိေနျခင္းျဖစ္သည္။
ေမာင္ဦးစာမတတ္၊ေက်ာင္းမတက္ဖူးခဲ့၊သူမ်ားတကာေတြေက်ာင္းတက္ေနတာျမင္

တိုင္းေက်ာင္းတက္ခ်င္စိတ္တို႕သူ႕ဆီမွာတဖြားဖြားေပၚခဲ့သည္။။အေမ့ကိုေျပာျပခဲ့
ေတာ့လည္းအေမကပညာဆိုတာအေမတို႕လူတန္းစားေတြအတြက္မဟုတ္ပါဘူး
သားရယ္ဟုသာေျပာခဲ့၏။။။သူလည္းဆက္မပူဆာခဲ့မိ။။တစ္ေန႕ထမင္းတစ္ၾကိမ္ဝဝ
လင္လင္စားရလွ်င္ပင္သူေပ်ာ္ေနမိတာေလ။။ငတ္တလွည့္၊ျပတ္တလွည့္ျဖင့္ဘဝကို
ျဖတ္သန္းရင္းသူတို႕ဒီတဲအိမ္ေလးမွာအေျခက်ခဲ့တာျဖစ္သည္။။ေဘးမွာကျမိဳ႕ထဲက
အမႈိက္ေတြကိုလာလာပစ္ေသာအမႈိက္ပံုၾကီးရွိေနျပီးအမိႈက္ရွားပါးေသာအခါမ်ားမွာ
သူတို႕သားအမိျမိဳ႕ထဲကေစ်းၾကီးေရွ႕မွာသြားေတာင္းၾကသည္။ပံုမွန္ျဖတ္သန္းေနတဲ့
သားအမိ၂ေယာက္ဘဝထဲကံဆိုးမိုးေမွာင္က်ခဲ့တာကေတာ့အေမအမႈိက္ေကာက္ရင္း
မွသံျပားၾကီးကိုနင္းမိျပီးသံဆူးဒဏ္ရာရခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ထိုဒဏ္ရာျဖင့္အေမအသည္း

အသန္ဖ်ားခဲ့သည္။။ကုသေပးဖို႕ေဆးဖိုးဝါးခကမရွိ၊ယုတ္စြအဆံုးျမန္မာေဆးပင္ဝယ္
ေပးဖို႕ေငြမရွိခဲ့။။။ထိုဒဏ္ရာ၊ထိုအဖ်ားဒဏ္ေၾကာင့္ပင္သံဆိပ္တက္၊ေမးခိုင္ပိုးဝင္ စံုလင္လွေသာအေၾကာင္းမ်ားျဖင့္အေမသူ႕ကိုတစ္ေယာက္တည္းထားသြားခဲ့
ေတာ့၏။။အမႈိက္ပံု၏ဟိုဘက္သင္းခ်ိဳင္းထဲအေမ့ကိုေျမခ်ေတာ့အေမ့အသိတခ်ိဳ႕
ေကာင္းမႈေၾကာင့္သာသရဏဂံုတင္ဖို႕သံဃာတစ္ပါးၾကြေရာက္ေပးခဲ့တာျဖစ္သည္။



သူ႕ဘာသာဆိုလွ်င္အေမ့ကိုသရဏဂံုပင္တင္ေပးႏိုင္ပါ့မလားမသိ။။အေမ့စိတ္ျဖင့္

သူေနမေကာင္းျဖစ္ျပီးအိပ္ယာထဲလဲေနျခင္းျဖစ္သည္။ေတာင္မင္းကေျမာက္မင္းကို

မကယ္ႏိုင္ေသာလူတန္းစားေတြမို႕သူ႕ကိုကူညီေစာင္မမည့္သူမရွိ။။သူဒီတိုင္းေနလို႕

မျဖစ္ေတာ့အမႈိက္ပံုမွာေလ်ာက္ဖြျပီးမေကာက္ႏိုင္လွ်င္ေတာင္မနက္ျဖန္ေတာ့
ေစ်းၾကီးအတြင္း ေတာင္းရမ္းစားေသာက္မွျဖစ္ေတာ့မည္ဟုေတြးလိုက္ရင္း၊ေရအိုးထဲ

မွေရတစ္ခြက္ကိုထပ္ေသာက္လိုက္သည္။။ထို႕ေနာက္မွာေတာ့ပုဆိုးစုတ္ေလးျခံဳျပီး အားတင္းအိပ္လိုက္ေလေတာ့သည္။။။








"အမၾကီးရယ္သားထမင္းမစားရတာ၃ရက္ေလာက္ရွိပါျပီ။။သားေနလဲမေကာင္းလို႕

သားကိုထမင္းဖိုးေလးစြန္႕ၾကဲပါဗ်ာ။။။"
ေမာင္ဦးအသံယဲ့ယဲ့ေလးျဖင့္ေျပာရင္းဝတ္ေကာင္းစားလွမ်ားဝတ္ထားေသာအကိုၾကီး
ႏွင့္အမၾကီးစံုတြဲနားသို႕ကပ္ျပီးေတာင္းလိုက္မိသည္။။အကိုၾကီးကသူ႕ကိုတြန္းထုတ္

လိုက္ျပီးသြားသြားဟုသူ႕ကိုေမာင္းထုတ္သည္။ျပီးေတာ့စားလက္စနန္းၾကီးေခါက္ဆြဲ
သုတ္ကိုဆက္ျပီးစားေန၏။ေမာင္ဦးဆာေလာင္မႈႏွင့္အတူဝမ္းနည္းမႈပါေပါင္းျပီးမ်က္
ရည္တို႕ေဝ့သီလာသည္။ျပီးမွထပ္ကပ္သြားျပီး
"အကိုၾကီးရယ္သားတကယ္ဘာမွမစားရေသးလို႕ပါသားကိုထမင္းဖိုးေလးစြန္႕ၾကဲပါ
အကိုၾကီးရယ္။။"


လက္အုပ္ေလးခ်ီျပီးေတာင္းေနေသာသူ႕ကိုထိုအကုိၾကီးကဒါသမ်က္ႏွာျဖင့္လွည့္
ၾကည့္လာျပီးသူ႕ရင္ဘတ္သို႕အားျပင္းျပင္းျဖင့္ေဆာင့္တြန္းပစ္လိုက္သည္။။သူ
ထိတ္လန္႕သြားျပီးေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ၾကည့္ေနစဥ္မွာပင္
"ေဟ့စားပြဲထိုးေတြမင္းတို႕ဆိုင္ကဘာလဲစားသံုးသူကိုဒီတိုင္းထားရလားသူေတာင္း
စားေတြဆိုင္ထဲအဝင္ခံရလား။။။ခုလာေမာင္းထုတ္စမ္း။။"
ဟုအသံက်ယ္ၾကီးျဖင့္ေအာ္ေျပာသံၾကားလိုက္ရသည္။စားပြဲထိုးမ်ားအေျပးေရာက္
လာတာေတြ႕လိုက္ရသည္။။
"အလကားေကာင္ေတြမိမစစ္၊ဖမစစ္နဲ႕ေမြးခ်င္သလိုေမြးျပီးမိဘကလုပ္မေကၽြးႏိုင္
ေတာ့ေတာင္းစားတဲ့အတတ္ကိုသင္ေပးထားတယ္ေပါ့ဟုတ္လား။။။ေဟ့ေကာင္ေလး
ေျပာစမ္းမင္းကိုဘယ္သူကခိုင္းတာလဲ။မင္းေတာင္းလို႕ရသမွ်ကိုဘယ္သူ႕ဆီျပန္
အပ္ရတာလဲ။။။ေဟ့ေကာင္ ေမးေနတယ္ေလ။။။"
ေမာင္ဦးေၾကာက္လြန္းသျဖင့္တုန္ေနေလျပီ၊ ေဘးမွအမၾကီးက
"ကိုရယ္မေပးခ်င္လဲမေပးဘူးပဲေျပာလိုက္ျပီးေနတာကိုအလကားေဒါသထြက္ေန
တယ္။ခဗ်ာလည္းေၾကာက္လြန္းလို႕တုန္ေနရွာျပီ။။သြားေတာ့ေကာင္ေလး၊ေရာ့ေရာ့။။"
ဟုေျပာျပီးငါးဆယ္တန္အႏြမ္းေလးကိုကမ္းေပးသည္။။။အကိုၾကီးကခ်က္ခ်င္းပင္ထို
အမၾကီး၏လက္ကိုပုတ္ခ်ျပီး
"ခင္ဘာလို႕အဆိပ္ပင္ေရေလာင္းလုပ္ေနရတာလဲ။။မေပးနဲ႕ဒီေကာင္ေတြေနာက္မွာ ၾကိဳးကိုင္တဲ့သူရွိတယ္၊သူေတာင္းစားလုပ္တာေတာင္မွလုပ္ငန္းၾကီးတစ္ခုလိုလုပ္ေန
ၾကတာ လံုးဝမေပးနဲ႕။။။"
အမၾကီးကလည္းလြန္ဆန္ႏိုင္ပံုမရ။။ေမာင္ဦးရွင္းျပဖို႕ၾကိဳးစားခ်င္ေပမယ့္အသံက
ထြက္မလာ။မ်က္ရည္ေတြသာပါးျပင္ေပၚစီးက်လာ၏။။။ေမာင္းထုတ္လိုက္စမ္းကြာ
ဆိုေသာအသံဆိုးၾကီးေအာက္မွာသူ႕ခံႏိုင္ရည္စြမ္းတို႕ေပ်ာက္ရွခဲ့ေလျပီ။။။ထိုေနရာ
မွအျမန္ဆံုးေပ်ာက္ကြယ္သြားခ်င္စိတ္ျဖင့္သူေျပးထြက္လာခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။။
"ကီ်ြးးးးးးးးးးးးးးး"
"ဟေကာင္ေလးမသာေပၚခ်င္လို႕လား..=+-x//***xx==။။။မင္းေသတာကအေရး
မၾကီးဘူး ငါေထာင္က်မွာ နားလည္လား။။။"
မၾကည့္ပဲျဖတ္ကူးမိသျဖင့္ေမာင္းဝင္လာေသာကားကိုမျမင္မိလိုက္။။။ဘရိတ္ကို
အခ်ိန္မွီအုပ္ႏိုင္သျဖင့္မတိုက္မိေပမယ့္အရွိန္၂ခုေပါင္းနဲ႕မို႕သူေဘးကိုလႊင့္ထြက္
သြားတာပါ။။ဒူးေခါင္းဆီမွေသြးမ်ားစီးက်လာသည္။။။နာက်င္မႈေၾကာင့္မ်က္ရည္
မ်ားစီးက်လာေပမယ့္၊မင္းေသတာကအေၾကာင္းမဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ကားဆရာရဲ႕
စကားမွာသူ႕စကားေတြထပ္မံဆြံ႕အခဲ့ရျပန္ေလျပီ။။နာက်င္မႈကိုအံတုရင္းသူေထာ့
နင္းေထာ့နင္းႏွင့္ပင္တဲထဲသို႕ျပန္ေရာက္လာခဲ့သည္။။။ဘာကိုမွလုပ္ခ်င္စိတ္မရွိ
ေတာ့၊လုပ္ႏိုင္စြမ္းလည္းမရွိေတာ့၊လုပ္ဖို႕ခြန္အားလည္းမက်န္ေတာ့ပဲတဲေလး
အတြင္းလဲက်သြားေလေတာ့သည္။။။။။












"အေမသားကိုလာေခၚတာလားဟင္။။သားလိုက္မယ္အေမ။။ဟင့္အင္းသားမေန
ခ်င္ေတာ့ပါဘူးအေမရယ္။။သားအေမနဲ႕ပဲလိုက္ခဲ့ေတာ့မယ္ေနာ္။သားေလအေမ
သြားတည္းကထမင္းမစားရေသးတာအေမရ။ဒီေန႕ဆို၅ရက္ေလာက္ရွိျပီ။သားမွာ
အားလည္းမရွိေတာ့ဘူးအေမ။အမႈိက္လည္းမရွာႏိုင္ေတာ့ဘူး။ေတာင္းစားေတာ့
လည္းသားကိုဘယ္သူမွမသထာၾကဘူး။။။ျပီးေတာ့ေျပာၾကေသးတယ္အေမသား
ေသတာကအေရးမၾကီးဘူးသူေထာင္က်လိမ့္မယ္တဲ့။။အေမေရ..သားတို႕လူတန္း
စားရဲ႕အသက္ကလည္းတျခားေသာလူတန္းစားေတြနဲ႕မတူျပန္ဘူးလားအေမရယ္။
သားအေမနဲ႕ပဲလိုက္ခဲ့ေတာ့မယ္ေနာ္။။။"









ဒူးေခါင္းဆီမွဒဏ္ရာအရွိန္၊အစာေရစာငတ္မြတ္ျခင္းေၾကာင့္အားအင္ကုန္ခမ္းေနမႈ၊
အနာရွိန္ႏွင့္တက္လာေသာအဖ်ားအေၾကာင္းတရားေတြေပါင္းစုမႈရဲ႕အက်ိဳးက
ေနာက္တစ္ေန႕နံနက္ခ်ိန္မွာေက်ာ္ေက်ာ္ဦးဆိုတဲ့ေမာင္ဦးတစ္ေယာက္လူ႕ေလာက

အလယ္ကကြယ္ေပ်ာက္ခဲ့ရတာပဲျဖစ္ေလေတာ့သည္။။။




ေလးစားလ်က္
အလင္းသစ္
4.4.2011



3 comments:

  1. မ်က္ရည္က်သြားတယ္။ တစ္ခါ ရန္ကုန္က အဲလို ကေလးေလးေတာင္းတာကို ကၽြန္ေတာ္ ၅၀၀ ေပးလိုက္ေတာ့ ေဘးကလူေတြက တအံ့တၾသ ၀ုိင္းၾကည့္တာကိုခံခဲ့ရတယ္။ သူတို႔လည္း လူေတြပဲေလ။ သူေဌးတစ္ေယာက္ကေတာ့ မ်က္ႏွာေအာက္က်ခံ မေတာင္းဘူးေလ။

    ReplyDelete
  2. အရမ္းေကာင္းတယ္ လင္းသစ္
    ခံစားအားေပးသြားလွ်က္..
    ေကာင္းေသာေန႕ေလးၿဖစ္ပါေစလင္းသစ္ေရ။

    ReplyDelete
  3. ရည္ရြယ္ခ်က္ခ်င္းတူညီေနၾကမယ္ထင္ပါေနာ္

    ReplyDelete

စာဖတ္သူရဲ႕မွတ္ခ်က္တိုင္းဟာ၊စာေရးသူအတြက္အားေတြပါ။။