ငယ္ခ်စ္ဦးသို႕တမ္းတျခင္း

အခ်ိန္ေတြၾကာေညာင္း ႏွစ္ေတြေျပာင္းလည္း

ငယ္ေပါင္းခ်စ္ေဆြ သတိရေနသည္

ဘယ္ဆီက်မွ ဆံုေတြ႕ရလိမ့္

စိတ္ထဲထင့္ထင့္ ရင္နင့္နင့္မို႕  အိပ္ပ်က္ညေတြမ်ားခဲ့ျပီ။

ခ်စ္ခဲ့မိသည္ရင္ထဲဆီမွ တားမရလို႕

ႏႈတ္ထြက္စကားသူကၾကားစဥ္ 

မ်က္ႏွာလဝန္း ရွက္ရိပ္စြန္းကို ဘယ္လိုခ်ိန္မွေမ့မရလို႕

တိတ္တိတ္တမ္းတ  လြမ္းခဲ့ရသည္

အိပ္စက္ျခင္းမ်ား ေဝးခဲ့ျပီ။။။။

ယံုၾကည္ရာအတြက္ ရြက္လႊင့္ထြက္စဥ္

သူငယ္ခ်င္းခ်စ္ ရင္တြင္းျဖစ္လို႕

သူကမူပို အူမတိုလည္း

တစ္ေျမနယ္ျခား ကိုယ္ထြက္သြားစဥ္

သူမ်ားရင္ခြင္သူခိုဝင္မလား အေတြးမ်ားနဲ႕

စဥ္းစားအူတို ကိုယ့္မွာဝန္ပိုသည္

စိတ္ထဲမွာလည္း တထင့္ထင့္။။။

တစ္ႏွစ္တစ္ေခါက္အျမဲေရာက္လို႕ လြမ္းေလာက္စရာ

သူ႕မ်က္ႏွာကို ဖူးေတြ႕ရတိုင္း

အတိုင္းမသိ လႈိင္းအိအိႏွင္ ကိုယ့္ရင္ခြင္သည္

သူခိုဝင္ဖို႕ ေနရာတို႕ကို

အဆင္သင့္ျပင္ ထားႏွင့္ေလသည္ ဘာသာအသိ

ခံစားမိ၏ ခ်စ္သူကိုလည္းသိေစခ်င္။။။

ကေလးဘဝ ငယ္ကစသည့္ အလြမ္းစစ္စစ္

ငယ္ကၽြမ္းခ်စ္မို႕

ခြဲခြာဖို႕ေၾကာင္း အေဝးကိုေမာင္းလို႕

ဆံုမယ့္တစ္ေန႕ နင္ေစာင့္ႏွင့္ေန ငယ္ခ်စ္ေဆြေရ

ပန္းေတြလိုဖူး အလြမ္းေႏြဦးမွ

တူတူရုန္းလို႕ ထြက္ၾကမယ္
ငယ္ခ်စ္ဦးေမာင့္ဘုန္းသက္လွယ္
ယံုၾကည္ပါေတာ့ခ်စ္သက္ရယ္။။။။

ေလးစားလ်က္

အလင္းသစ္